Wejście w życie nowej ustawy o kasach zapomogowo-pożyczkowych stanowi kompleksową regulację aktem rangi ustawowej szczególnej instytucji wewnątrzzakładowej. Kasy pełnią rolę wzajemnego wsparcia realizowanego przez pracowników, ale i inne osoby zatrudnione w zakładzie pracy. Kasy posiadają długoletnią tradycję funkcjonowania w wielu zakładach pracy, głównie tych o tradycjach państwowego założyciela. Pełnią funkcję zarówno pożyczkową, jak i pomocową w przypadkach wyjątkowych zdarzeń losowych.
Dziesięciolecia funkcjonowania kas udowodniły swoją przydatność, zapotrzebowanie ze strony pracowników, skuteczność w realizowaniu funkcji pożyczkowej. Nowa regulacja porządkuje procesy funkcjonowania kas, gospodarkę, realizację poszczególnych zadań, kompetencje organów kas zapomogowo-pożyczkowych, treść statutu. Należy przyjąć, że wskazana formuła wsparcia pracowników w zakresie kapitałowym jest nadal potrzebna i oczekiwana przez pożyczkobiorców i pracowników wielu zakładów pracy. Niewątpliwie możliwość szybkiego pozyskania środków finansowych bez dodatkowych kosztów w postaci oprocentowania sprzyja pozytywnej ocenie omawianego rozwiązania. Obecnie istotnym zagadnieniem praktycznym jest kwestia tego, na ile niepracownicy, tj. osoby świadczące pracę na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, będą częścią kasy i postanowią o przystąpieniu do niej. „Okresowość” świadczenia tej pracy nie sprzyja uczestniczeniu w tej formie wzajemnego wsparcia pracowników. Jest to dość znaczący eksperyment, którego obserwacja może być interesującym źródłem wiedzy.
