Mikroprzedsiębiorcy, którzy są zwolnieni ze stosowania ustawy o pracowniczych planach kapitałowych, i tak powinni przygotować się do ponownego autozapisu do pracowniczych planów kapitałowych, czyli programu dobrowolnego, długoterminowego oszczędzania emerytalnego dla pracowników.
Z kolei jeśli pracownik złożył deklarację o rezygnacji z dokonywania wpłat do pracowniczego planu kapitałowego jeszcze przed zapisaniem go do PPK, obowiązek pracodawcy dotyczący obliczania, pobierania i dokonywania za niego wpłat do PPK w ramach ponownego autozapisu będzie poprzedzony obowiązkiem zawarcia w jego imieniu umowy o prowadzenie PPK.
Pewność ze zwolnienia ze stosowania ustawy o PPK mogą mieć tylko pracodawcy zwolnieni z obowiązku uruchomienia PPK ze względu na prowadzenie – na warunkach określonych w ustawie – pracowniczego programu emerytalnego (PPE) oraz osoby fizyczne zatrudniające inne osoby fizyczne wyłącznie w celach prywatnych. Mikroprzedsiębiorcy, których zwolnienie ze stosowania ustawy o PPK zależy od tego, czy wszystkie osoby zatrudnione złożą im deklaracje o rezygnacji z dokonywania wpłat do PPK, nie mogą mieć już takiej pewności. W ich przypadku wszystko zależy od zachowania zatrudnionych przez nich osób. Korzystanie przez nich ze zwolnienia z obowiązku tworzenia PPK zależy od tego, czy wszystkie osoby zatrudnione ponownie zrezygnują z uczestnictwa w tym programie. Jeśli nie wszyscy pracownicy złożą im ponownie deklaracje o rezygnacji, będą zobowiązani utworzyć ten program.
Autozapis do PPK to ponowny zapis do programu, zgodny z zapisami w ustawiedotyczącymi funkcjonowania tego programu oszczędnościowego. Prawo mówi, że autozapis ma być przeprowadzany co 4 lata. W 2023 r. zostanie przeprowadzony po raz drugi, gdyż właśnie mijają 4 lata od uruchomienia programu. Kolejne autozapisy zostaną przeprowadzone w 2027 r., 2031 r., 2035 r. itd.