Perspektywa trwałego wdrożenia pracy zdalnej do kodeksu pracy staje się coraz bardziej realna. Przedstawiony projekt zmiany regulacji kodeksowej zakłada wprowadzenie pracy zdalnej w miejsce telepracy. W praktyce oznacza to możliwość przeniesienia miejsca pracy z biura czy urzędu do domu. Zmiana taka będzie istotna z perspektywy stworzenia odpowiedniego środowiska pracy dla osoby wykonującej pracę. Zasadniczą zmianą w stosunku do tradycyjnej koncepcji stosunku pracy jest dopuszczenie wykonywania pracy poza miejscem, którym dysponuje i samodzielnie zarządza pracodawca. Praca zdalna wymaga znalezienia kompromisu między szczególnym prawem miru domowego chroniącego miejsce zamieszkania a uprawnieniami i jednocześnie obowiązkami zorganizowania pracy w sposób bezpieczny.
Punktem wyjścia projektodawcy ustawy jest ocena ryzyka zawodowego jako sposób identyfikacji ewentualnych zagrożeń na stanowisku pracy w celu ich eliminacji. Akcentuje się prawidłowe zorganizowanie stanowiska pracy oraz uwzględnienie obciążenia układu mięśniowo-szkieletowego i narządu wzroku pracownika. Wyzwania związane z pracą zdalną będą dotyczyły też sfery społecznej, wyizolowania pracownika z intensywnych kontaktów osobistych z innymi pracownikami, swoistej autonomizacji stanowisk pracy. Przedstawione wyzwania są kluczowe dla bezpiecznej pracy zdalnej i będą wymagały od specjalistów bezpieczeństwa i higieny pracy nowatorskiego podejścia do tej problematyki. Ale to jest następstwem przeobrażającego się rynku pracy.
